Reçelsiz bir iftar sofrası eksik kabul edilirmiş

Orta Doğu’nun dünyaya mirasıdır reçel. Meyve, sebze ve çiçeklerin şekerle kaynatılması sonucunda elde edilir. Reçeli yapılacak bitkiler önceden şekerde bekletilir ve ardından kaynatılır ya da reçel şurubuyla birlikte kaynatılarak hazırlanır. 

Reçel, Orta Doğu'dan tüm dünyaya dağıldı

Milattan önce 510’da, Pers imparatoru Darius’un askerleri Hindistan’ın işgali sırasında şeker kamışıyla karşılaşınca hayrete düşmüşler.”Yedinci yüzyıla gelindiğinde şeker kamışının esrarını keşfeden Araplar, Kuzey Afrika ve Güney İspanya gibi gittikleri yeni topraklara şeker kamışı ekmeye başlamışlar. Haçlı Seferleri, Orta Doğu’nun tadına doyum olmayan reçel kültürünün Avrupa’nın içlerine kadar ulaşmasını hızlandırmış.

Osmanlı saraylarında reçelhane bölümü olurdu

Osmanlı saray mutfaklarında helvahane kısmı gibi reçel pişirmeye ayrılmış reçelhane kısımları varmış. Reçelhanelerde, hasbahçelerden toplanmış meyvelerden reçeller kaynatılırmış. İtibarı en yüksek olan reçel, “Reçellerin Sultanı” adıyla anılan gül reçeliymiş. Gülhane’deki bir köşkte sadece padişaha özel gül reçelleri kaynatılırmış. Sünnet eğlencelerine, düğünlere ve saray ziyafetlerine tat katan reçel, halk arasında da çok sevilirmiş. Reçelsiz bir iftar sofrası eksik kabul edilirmiş. 

Her çeşit bitkinin reçeli yapılabiliyor

Akla hayale sığmayacak sebze ve çiçeklerin de reçelleri yapılabiliyor. Menekşe, fulya, zambak, erguvan ve nilüfer çiçeğinden yapılan reçeller çok meşhur. Patlıcan, hurma, zeytin, kavun, badem ve kabağın da reçeli oluyor. 

Reçel tarih boyunca şifa vermiş

Tarih boyunca şifa veren bir yiyecek olarak görülen reçel, özellikle sabahları tüketildiğinde enerji kaynağı. Gül reçelinin karaciğer ve mide hastalıklarına iyi geldiği söyleniyor. Ağaç kavunu reçeli, bronşit ve nefes darlığı için yararlı. Ceviz reçeli, vücuda vitamin takviyesi yapıyor. Sinir sistemini güçlendiren ayva reçelinin yanı sıra elma reçeli böbrekleri temizliyor.

Evde reçel yapmak çok kolay

Bazı püf noktalarına dikkat ettiğiniz takdirde kendi reçelinizi yapabilirsiniz. Öncelikle meyveleriniz çürük olmamalı. Olgun meyveler pişme sırasında biçimini koruyamayıp dağıldığından armut, şeftali, kayısı, çilek gibi meyveleri biraz ham iken almak gerekir. Kiraz ve vişne ise mutlaka olgunlaşmış olmalı. 

Reçelin dibinin tutmaması için çelik tencere, tadının bozulmaması için de tahta kaşık kullanmalısınız. Tadını bozacağı için üstte biriken köpüğü atmalısınız. Reçel tanecikleri kaşığın ucundan inci taneleri gibi dökülmeye başladığında arzu edilen kıvamı yakalamışsınız demektir. En sağlıklısı reçellerin cam kavanozlarda tepeleme doldurulması. Açıldıktan sonra doğal tadını yitirmeye başlayacağından kavanozunuz ne kadar ufak olursa reçeliniz lezzetini o ölçüde korumuş olur.